Η γενοκτονία των Ποντίων ( 1916 – 1923 ) με 353.000 νεκρούς μία από τις μεγαλύτερες του 20ου αιώνα.

Σαν σήμερα πριν από 100 χρόνια, τις 19 Μαΐου του 1919, ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, ο ηγέτης των Νεότουρκων, φτάνει στη Σαμψούντα του Πόντου για να ενορχηστρώσει τη δράση κατά των τοπικών πληθυσμών των Ποντίων ελληνικής καταγωγής.

Αυτή είναι μια πολιτικώς ορθή περιγραφή για τις σφαγές και τις εκτοπίσεις των χριστιανικών πληθυσμών από άτακτους Τσέτες, υπό την αρχηγία του διαβόητου Τοπάλ Οσμάν. Αυτή είναι η τρίτη φάση της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού στα τουρκικά εδάφη: η πρώτη φάση της εξόντωσης των Ποντίων αρχίζει από την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου ως την κατάληψη της Τραπεζούντας από τον ρωσικό στρατό (1914-1916), η δεύτερη τελειώνει μαζί με τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο (1916-1918), ενώ η τρίτη και τελευταία φάση ολοκληρώνεται με την εφαρμογή του Συμφώνου για την ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας (1918-1923).

Η πολιτική εθνοκάθαρσης των Νοετούρκων, που ήθελαν μια Τουρκία «καθαρή», κατοικημένη μόνο από Τούρκους, στοίχισε τη ζωή σε 353.000 Ποντίους. Μιλάμε για ανθρώπους που σφάχτηκαν, που βασανίστηκαν, που ξεριζώθηκαν από τις εστίες τους, που εξαναγκάστηκαν σε ατελείωτες, φονικές πορείες στην έρημο, για να αποδεκατιστούν από την πείνα, τη δίψα και τις κακουχίες. Μιλάμε για ένα γενικό ξεριζωμό των αλλοφύλων και των αλλοδόξων από τους φανατικούς Νεότουρκους, μιλάμε για μια γενοκτονική πολιτική εναντίον των Ελληνοποντίων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων, που καλύφθηκε από τον φερετζέ του απελευθερωτικού πολέμου των Τούρκων εναντίον των Δυτικών…

Το Φεβρουάριο του 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαϊου ως Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο μικρασιατικό Πόντο την περίοδο 1916-1923.

Πριν από τον όρο «Γενοκτονία» υπήρχε ο όρος «Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας». Η γενοκτονία ως όρος διαμορφώθηκε κυρίως στη δίκη της Νυρεμβέργης το 1945, όπου δικάστηκε η ηγεσία των ναζιστών εγκληματιών του πολέμου.

Συγκεκριμένα ο όρος σημαίνει τη μεθοδική εξολόθρευση, ολική ή μερική, μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας. Πρόκειται για ένα πρωτογενές έγκλημα, το οποίο δεν έχει συνάρτηση με πολεμικές συγκρούσεις.

Σήμερα λοιπόν ολόκληρος ο Ελληνισμός, έχει το βλέμμα στραμμένο στις σκληρές εκείνες σελίδες της ιστορίας, θρηνεί τους νεκρούς του, τις 353.000 ψυχές, άνδρες, γυναίκες, παιδιά, θεματοφύλακες μιας πατρίδας που ακόμη και σήμερα ζει στην μνήμη των απογόνων τους.

“Η Ρωμανία αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο.”

Εκατό φαναράκια στον ουρανό της Θεσσαλονίκης:

O χορός στην πλατεία Συντάγματος για τη μνήμη της γενοκτονίας των Ποντίων.