Την Παρασκευή συνεδριάζει η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, προκειμένου ν΄ αποφασίσει εάν κάνει αποδεκτό το αίτημα μειονοτικών συλλόγων της Θράκης, να χρησιμοποιούν τον όρο «τουρκικός/ή» στην ονομασία τους, παρά τα όσα προβλέπει η Συμφωνία της Λωζάνης και μετά τις απορριπτικές αποφάσεις των Εφετείων.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας ΕΣΤΙΑ, ουσιαστικά το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της χώρας καλείται να εγκρίνει ή όχι το αίτημα της αυτοαποκαλούμενης «‘‘Τουρκική’’ Ένωσης Ξάνθης», ν’ αναγνωριστεί και να λειτουργεί με αυτή την ονομασία.

Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου καλείται ν’ ασχοληθεί με το συγκεκριμένο θέμα για 2η φορά. Το πρώτο αίτημα του μειονοτικού συλλόγου, απορρίφθηκε με αποτέλεσμα τα μέλη του -με υπόδειξη της Άγκυρας- να προσφύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων όπου και δικαιώθηκαν λόγω των κενών που υπήρχαν τότε στην ελληνική νομοθεσία. Συγκεκριμένα, το ΕΔΑΔΑ αξιολόγησε αν πληρείται το δικαίωμα στην άσκηση του «συνεταιρίζεσθαι» και αγνόησε ζητήματα δημόσιας τάξεως και εθνικής ασφαλείας, που έθεσε η Ελληνική Δημοκρατία.

Όπως αναφέρει η ΕΣΤΙΑ, με το νόμο 4491/2017, επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ και υπουργίας Σταύρου Κοντονή, τροποποιήθηκε το άρθρο 758 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και καθιερώθηκε νέος τύπος αιτήσεων αναγνώρισης σωματείων ή διοικητικής επανεξέτασης. Μεταξύ άλλων προβλέπεται επανάληψη διαδικασίας ενώπιον των αρμόδιων ελληνικών δικαστηρίων όταν έχει εκδοθεί απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Σε πλήρη συμφωνία με το Σύνταγμα και το Διεθνές Δίκαιο, οι ανωτέρω διατάξεις προβλέπουν ότι το παραδεκτό της αίτησης επανάληψης της διαδικασίας καθορίζεται με βάση τους περιορισμούς του άρθρου 11 παράγραφος 2 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Δηλαδή τους περιορισμούς που αφορούν πρωτίστως την προστασία της εθνικής ασφάλειας, της δημόσιας τάξης, την πρόληψη της εγκληματικότητας, την προστασία της υγείας και των ελευθεριών τρίτων.

Επίσης το παραδεκτό των αιτήσεων επανάληψης της διαδικασίας καθορίζεται με βάση τις υποχρεώσεις που απορρέουν από Διεθνείς Συνθήκες στις οποίες η Ελλάδα είναι συμβαλλόμενο μέρος συμπεριλαμβανομένης και της Συνθήκης της Λωζάνης (1923) που αναγνωρίζει την μειονότητα ως «μουσουλμανική».

Ουσιαστικά με βάση τη νέα νομοθεσία , η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου κρίνει τον θρησκευτικό ή εθνικό χαρακτήρας της μειονότητας. Εφόσον γίνει αποδεκτό το αίτημα αναίρεσης της αυτοαποκαλούμενης ««‘‘Τουρκικής’’ Ένωσης Ξάνθης», Ένωσης Ξάνθης», θεωρείται δεδομένο πως συλλογικός αυτοπροσδιορισμός θ’ αξιοποιηθεί σε γενικότερο επίπεδο από την Τουρκία, που μεθοδικά επιδιώκει τους δικούς της σχεδιασμούς στην ευαίσθητη περιοχή της Θράκης, στο πλαίσιο των νέο-οθωμανικών ονειρώξεών της.

Επίσης θα κριθούν και μια σειρά από δευτερεύοντα πλην ουσιαστικά θέματα, αφού τυχόν αναγνώριση της Ένωσης ως «τουρκικής» θα ανοίξει την όρεξη σε κάποιους να θέσουν θέματα τουρκικών επιγραφών στα δημόσια κτίρια, τουρκικής ως επίσημης δεύτερης γλώσσας στην Θράκη κ.ο.κ. Ουσιαστικά καθεστώς «συνδιοίκησης», όπως είναι ο μόνιμος στόχος της Άγκυρας.

Επανειλημμένα η Άγκυρα έχει ζητήσει από την Αθήνα να εγγράψει την «‘‘Τουρκική’’ Ένωση Ξάνθης» και άλλες μη κυβερνητικές οργανώσεις της «τουρκικής» -όπως τη χαρακτηρίζει- μειονότητας Δυτικής Θράκης στα μητρώα σωματείων.

Η αυτοαποκαλούμενη «‘‘Τουρκική’’ Ένωσης Ξάνθης», είναι ένας από τους συλλόγους της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης. Ιδρύθηκε το 1927, η οργάνωση απαγορεύτηκε από τις ελληνικές αρχές το 1987 και το 1999. Το 2008, σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε την Ελλάδα για παραβίαση της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι. Οι ελληνικές δικαστικές Αρχές αρνήθηκαν να την νομιμοποιήσουν εκ νέου, στη βάση του καταστατικού της αλλά και των ενεργειών της. Η «‘‘Τουρκική’’ Ένωσης Ξάνθης», διατηρεί ανοιχτούς διαύλους με την Τουρκία , ενώ έχει κατηγορηθεί κι για σχέσεις της και με ακροδεξιούς κύκλους της γειτονικής χώρας.

Για την  ιστορία: Η Θράκη ενσωματώθηκε στην ελληνική επικράτεια πριν ακριβώς εκατό χρόνια, στις 14 Μαΐου 1920. Φέτος εορτάστηκαν τα εκατό χρόνια από την ενσωμάτωση της