Του Δημήτρη Γκαγκαλίδη

Λένε ότι υπήρχε απ’ τα αρχαία χρόνια. Και μάλιστα ότι εδώ έπιναν νερό τα ανθρωποφάγα άλογα του βασιλιά Διομήδη. Κι όταν έπιναν τρελαίνονταν. Κι έτρωγαν ανθρώπους. Ώσπου τα δάμασε ο Ηρακλής. Το ποτάμι “παίρνει” νερό από ρυάκια, ρέματα και την βροχή απ’ τις πλαγιές των βουνών της Ξάνθης και της οροσειράς Ροδόπης. Κυρίως απ’ την περιοχή των Πομακοχωρίων.

Στο παρελθόν, όταν ο Κόσυνθος έμπαινε στην πόλη της Ξάνθης, “έσπαζε” σε δυο κομμάτια: το ένα έρεε όπως σήμερα. Η άλλη κοίτη πήγαινε προς το Πανεπιστήμιο και τα σημερινά cafe bar της οδού Βασ. Σοφίας. Αμέσως μετά έστριβε προς την ΔΕΗ και την λαϊκή αγορά (παζάρι), ενώ παρακάτω ενώνονταν και πάλι και γινόταν ένα. Από κει και πέρα το ποτάμι της Ξάνθης διαγράφει περίπου 18 χλμ στον κάμπο και τα χωριά, πριν φτάσει στην λίμνη Βιστωνίδα. Εκεί εκβάλλει και τελειώνει. Δίπλα στην αρχαίο-Βυζαντινή Αναστασιούπολη….

Ο Κόσυνθος απέδειξε (και συνεχίζει) ότι δύσκολα τιθασεύεται και “μαντρώνεται”. Ίσως γι αυτό λίγα έργα ανάπλασης μπόρεσαν να “στεριώσουν” στο ποτάμι. Με χαρακτηριστικό παράδειγμα το “Μονοπάτι Ζωής”, όπου έχει καταρρεύσει ένα παλιό τμήμα του (λόγω προσχώσεων και ζημιών) που συνέχιζε πέρα απ’ το σημερινό. Υπό άλλες συνθήκες, θα μπορούσαν να υπάρχουν μονοπάτια αναψυχής, διάδρομοι περιπάτου, ποδηλατόδρομοι, μαγαζιά, καφέ και ταβέρνες δίπλα του. Το μέλλον θα δείξει….
(φωτο Βαγγέλης Αναγνωστόπουλος)