Καλύπτεται στο μεγαλύτερο μέρος του από τεράστιες αιωνόβιες οξιές και πλήθος άλλων δέντρων αλλά τις εντυπώσεις κερδίζει το ταπεινό κίτρινο κρίνο που συναντάται στα βουνά της περιοχής.

Εξίσου πληθωρική είναι και η παρουσία των ζώων καθώς εκεί βρίσκουν καταφύγιο από αρκούδες και λύκοι μέχρι ζαρκάδια. Ένα τμήμα του δάσους της Χαϊντούς, με συνεχείς συστάδες οξιάς, έχει ανακηρυχθεί Μνημείο της Φύσης και έχει χαρακτηριστεί προστατευόμενη περιοχή. Η πρόσβαση γίνεται μέσω του χωριού Ερύμανθου, το οποίο μπορεί να αποτελέσει αφετηρία για ατέλειωτες πεζοπορίες κάτω από τα πανύψηλα δέντρα των 30 μέτρων σε ύψος.

Σταυρούπολη – Καταρράκτης Λειβαδίτη

Αν και άγνωστους σε πολλούς, πρόκειται για το μεγαλύτερο καταρράκτη σε ολόκληρα τα Βαλκάνια. Βρίσκεται έξω από το χωριό Λειβαδίτης σε υψόμετρο 1.300 μέτρων και προσεγγίζεται σχετικά εύκολα από έναν χωματόδρομο μέσα σε ένα εκπληκτικής ομορφιάς δάσος από οξιές, σφενδάμους και άλλα αιωνόβια δέντρα. Όσο ο επισκέπτης πλησιάζει στον καταρράκτη, τόσο γίνεται και πιο έντονη η τρομερή ηχητική του παρουσία. Και ακόμα πιο δυνατή ως εικόνα είναι όταν βρεθεί κανείς στην βάση του και δει το νερό να πέφτει από ύψος σχεδόν 60 μέτρων.

Αν καταφέρει κανείς να ξεκολλήσει το βλέμμα του από πάνω του θα απολαύσει ένα πανέμορφο παρθένο δάσος, ιδίως το φθινόπωρο όπου τα πεσμένα φύλλα και τα έντονα χρώματα, κυριολεκτικά ζαλίζουν. Όσοι, πάντως, φθάσουν μετά από πολύ κρύο τον χειμώνα, θα αντικρίσουν τον καταρράκτη παγωμένο, μέσα σε ένα σκηνικό βγαλμένο από παραμύθι.