Μια καταγγελία για πτώση ψευδοροφής σε διάδρομο του Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης, προκαλεί δημόσια αντιπαράθεση μεταξύ της Διοίκησης και εργαζομένων.
Η αρχική καταγγελία ανέφερε οτι το ατύχημα με την πτώση τμήματος ψευδοροφής, θα μπορούσε να αποτελέσει απειλή για τη σωματική ακεραιτότητα εργαζομένων. Ουσιαστικά αποδίδονται ευθύνες στη Διοίκηση για χρόνια ελλιπή φροντίδα στις κτιριακές υποδομές.
Ο Διοικητής του Νοσοκομείου δημοσίως διέψευσε την καταγγελία, αναφέροντας οτι δεν υπήρξε πτώση ψευδοροφής, αλλά προγραμματισμένες εργασίες για καλωδιώσεις. Κατά τη διάρκεια αυτών των εργασιών μετακινήθηκαν τμήματα της ψευδοροφής για λίγη ώρα και δεν υπήρξε κίνδυνος για οποιονδήποτε. Μάλιστα ο Διοικητής χαρακτήρισε τη δημοσιοποίηση του θέματος με φωτογραφίες ως “πρακτική γνωστών – αγνώστων“.
Η Ένωση Ιατρών Νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας Θράκης, επανέρχεται όμως στο θέμα, με ανακοίνωση που υπογράφεται από τον Γενικό Γραμματέα της, κ. Στάμο Χάρη, ιατρό – παθολογοανατόμο στο Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης:
“Επειδή ούτε άγνωστοι είμαστε, πολλώ δε μάλλον ούτε συκοφάντες, σας πληροφορούμε ότι η πτώση των κομματιών της ψευδοοροφής δεν ήταν “προγραμματισμένη εργασία” και συνέβη παρόντων των εργαζομένων στα δύο τμήματα (Βιοπαθολογίας και Παθολογοανατομίας) εντελώς ξαφνικά χωρίς να έχει προηγηθεί απολύτως καμία επίσκεψη ατόμου από το προσωπικό της τεχνικής υπηρεσίας του Νοσοκομείου μας. Η “απόδειξη” (όπως παρουσιάστηκε στην ανακοίνωση της διοίκησης) δε του ενός πάνελ “τακτοποιημένο” στον τοίχο είναι αποτέλεσμα της ανάσυρσης του πανελ από το προσωπικό των εργαστηρίων για να αποκατασταθεί η διέλευση από τον διάδρομο. Ευτυχής συγκυρία που δεν κατέπεσε το τμήμα σε διερχόμενο εργαζόμενο ή συνοδό (διότι τα εργαστήρια δεν αποτελούν άβατο).
Ώς εργαζόμενος στο Παθολογοανατομικό Εργαστήριο (ιατρός του ΕΣΥ – Παθολογοανατόμος) καταθέτω την προσωπική μου μαρτυρία (το συμβάν της πτώσης σημειώθηκε περίπου στις 10 π.μ. την Τετάρτη 22 Μαϊου σε απόσταση 5 μέτρων από την είσοδο του γραφείου μου) οπότε ώς αυτόπτης μάρτυρας του συμβάντος δεν μπορώ να δεχθώ την πλήρη διαστρέβλωση της αλήθειας του συμβάντος.
Επειδή ο εργασιακός μου χώρος εδώ και πολλά έτη είναι το ήμισυ περίπου του καθημερινού μου βίου νομίζω ότι δικαιούμαι να “πονάω” για την κατάντια του “εργασιακού οίκου μου” και νομίζω ότι εποικοδομητικό θα ήταν αυτό το γεγονός να “διεγείρει” την διοίκηση του Νοσοκομείου στην λήψη μέτρων για την καλύτερη συντήρηση των υπαρχόντων δομών του ΠΓΝΑ το οποίο, ως δομή, μετρά 23 έτη.
Ως εργαζόμενος στο ΠΓΝΑ αλλά και μετέχοντας στην προσπάθεια και στον αγώνα των υγειονομικών του ΠΓΝΑ να κρατήσουν σε όσο το δυνατόν ικανοποιητικά επίπεδα τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας του ΠΓΝΑ δηλώνω ότι το συμβάν, ως απόδοση ευθύνης, δεν στρέφεται κατά της Διοίκησης (ταπεινά ελατήρια ποτέ δεν είχα, ούτε έχω – επειδή γνωριζόμαστε στον εργασιακό μας χώρο) αλλά το συμβάν είναι ενδεικτικό μιας πραγματικότητας την οποία η Διοίκηση του ΠΓΝΑ όσο και να θέλει να την ξορκίσει την βιώνουμε καθημερινά, εργαζόμενοι, ασθενείς και συνοδοί.
Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν “Κρείττον του λαλείν το σιγάν”. Στην νεοελληνική γλώσσα σημαίνει ότι σε κάποιες περιπτώσεις είναι πολύ καλύτερο να σιωπά κάποιος από το να ομιλεί. Νομίζω ότι ως σύσταση ταιριάζει αυτή τη στιγμή στους Διοικούντες την “Ναυαρχίδα” της Υγείας στην περιοχή μας, η οποία όμως φαίνεται να “μπάζει” νερά.”
e-evros
